De NFT’s hebben het grote potentieel om zoveel meer te zijn.

Wat hoor je als je iemand op straat aanhoudt en vraagt wat niet-fungible tokens (NFT) inhouden? Iets over exorbitante vergoedingen voor apen tekeningen en misschien Twitter profiel plaatjes. Onsamenhangend gemompel over cryptocurrencies. Verschillende beroemdheden noemen. De uitdrukking “bubbel.”

Samengevat is dit een verhaal over frivoliteit, bling, en onredelijke opwinding. Wat niet helemaal onjuist is.

NFT’s kunnen echter en zal veel meer. Dat doen ze al als je onder de oppervlakte graaft.

Nu de marktwaarde en de populariteit van NFT’s zijn gedaald, twijfelen velen aan hun levensvatbaarheid als technologie en culturele beweging. Waren deze slechts speculatieve activa voorbestemd om te verdwijnen naarmate de NFT-markt volwassen werd? Welk nut hebben NFT’s immers?

Tegenwoordig is nut echter niet bepaald het doel van esthetische of verzamelbare NFT’s. Het is immers niet de maatstaf waarmee we het belang beoordelen van tastbare kunstwerken van Rembrandt of Damien Hirst, muziekwerken van Mozart of The Beatles, of luxeartikelen als Fabergé-eieren of Birkin-tassen. Hoewel de meeste NFT-kunstenaars geen Rembrandt zijn, is ten minste één ervan Damien Hirst.

Een andere belangrijke methode om NFT’s te beschouwen is als een nieuw medium voor het creëren van kunst en verzamelobjecten. Door de eeuwen heen heeft de technische vooruitgang, van olieverf tot elektrische gitaar en fotografie, de manier waarop kunstwerken worden gemaakt en tentoongesteld onomkeerbaar veranderd.

NFT’s maken deel uit van deze lange geschiedenis. Een bloeiende gemeenschap verkent haar creatieve mogelijkheden door middel van kunst die door machinaal leren wordt gegenereerd, kunst die verandert als de omgeving verandert, door de gemeenschap aangestuurde artistieke output, en nog veel meer.

Voorts kunnen en zullen NFT’s steeds meer nut hebben. Met NFT’s kunnen bijvoorbeeld belangrijke problemen op de conventionele kunstmarkten worden aangepakt. Herkomst en royalty’s zijn twee voorbeelden.

Herkomst
De vroegere directeur van het Metropolitan Museum of Art, Thomas Hoving, meende dat ongeveer 40% van de stukken die hij bestudeerde, waaronder vele in het museum zelf, vervalsingen, namaak of verkeerde toeschrijvingen waren. Hoewel velen deze statistiek – en zelfs de classificatie van vervalsingen – betwisten, is het duidelijk dat er problemen zijn op de conventionele kunstmarkten.

Veel van deze kwesties houden verband met genealogie, of de ontstaansgeschiedenis van een kunstwerk en de daaropvolgende eigendomsgeschiedenis. De herkomst is belangrijk om de geldigheid en de waarde van een kunstwerk te bepalen. Wanneer deze ontoereikend is, kunnen onaangename ontdekkingen worden gedaan, zoals Steven Spielberg die ontdekte dat hij een gestolen Norman Rockwell kunstwerk had of het Getty Museum dat $10 miljoen uitgaf voor een betwist oud Grieks beeld.

De afstamming is onveranderlijk vastgelegd op een blockchain met NFT’s. Eigendom – althans zoals aangegeven door blockchainadressen – is openbaar en immuun voor vervalsing. Sterke provenance kan helpen een handvol andere heersende problemen in kunstmarkten op te lossen, zoals het witwassen van geld, door biedingen en identiteiten duidelijk te maken.

Royalty’s

Er zijn verschillende verhalen van kunstenaars die verarmd stierven voordat ze beroemd werden, zoals Vincent van Gogh. Deze anekdotes herinneren eraan hoe vaak kunstenaars tekortschieten op de kunstmarkten. Het is opmerkelijk dat zij doorgaans geen royalty’s krijgen voor de verkoop van hun werken op secundaire markten in de Verenigde Staten, hoewel deze praktijk in het buitenland wijdverbreid is. De kunstenaar Robert Rauschenberg was beroemd op de veiling van Sotheby’s waar zijn schilderij “Thaw” voor $85.000 werd verkocht door een verzamelaar die het voor $900 van de kunstenaar had gekocht. “Ik heb mijn a$$ af gezwoegd zodat jij die winst kon maken,” schreeuwde Rauschenberg tegen de verzamelaar.

Met NFT’s kunnen royaltybetalingen automatisch worden afgedwongen (hoewel enkele slechte technische keuzes tot mazen in de wet hebben geleid). Misschien nog belangrijker is dat kunstenaars in theorie de voorwaarden voor de toekomstige verkoop van hun werken kunnen bepalen. Een kunstenaar kan bijvoorbeeld bepalen dat haar NFT nooit voor meer dan $1.000 mag worden verkocht. Of zij kan besluiten dat zij een recht wil uitoefenen dat vergelijkbaar is met het Franse droit d’auteur, dat kunstenaars enige zeggenschap geeft over hun creaties nadat deze zijn verkocht. In zeldzame situaties kunnen zij deze zelfs ruïneren.

Hoewel sommige kopers bezwaar kunnen hebben tegen de mate van controle die NFT-ontwikkelaars uitoefenen, stelt de openheid van de blockchain-technologie alle partijen in staat een weloverwogen beslissing te nemen.

Problemen en mogelijke alternatieven
De huidige NFT marktplaatsen zitten vol problemen. Ongeoorloofd kopiëren is wijdverbreid. Was handelof kunstmatig geproduceerd handelsvolume, is ook verboden. De aantasting van tastbare kunstwerken, zoals haaien in formaldehyde, is moeilijk te voorkomen. In digitale vorm stellen NFT’s hetzelfde probleem. De archiefintegriteit van het NFT-ecosysteem kan een tikkende tijdbom zijn, aangezien veel NFT’s informatie hebben opgeslagen bij commerciële clouddiensten die kan verdampen als de betaling achterblijft.

Een ander groot probleem is de invasie van bots. NFT’s worden vaak verkocht in drops, verzamelingen van duizenden NFT’s die allemaal tegelijk te koop worden aangeboden. Wanneer een populaire daling plaatsvindt, zullen intriganten vaak bots gebruiken om NFT’s te kopen en ze met winst door te verkopen. Het afdwingen van een redelijke limiet op aankopen per klant is moeilijk gebleken.

Gelukkig groeien blockchain-systemen zodanig dat mensen feiten over zichzelf kunnen bevestigen en een eigen identiteit kunnen tonen met behoud van hun anonimiteit. Mijn Cornell Tech groep, bijvoorbeeld, verlootte een NFT gebouwd door een digitale kunstenaar. We ontwierpen de verloting zo dat individuele deelnemers slechts één lot konden krijgen (gratis) door hun sofinummer aan ons te bevestigen met behulp van privacybeschermende Oracle-technologie.

De blockchain-gemeenschap werkt aan een breed idee dat bekend staat als gedecentraliseerde identificatie. Dit is in wezen een door de gebruiker gecontroleerd referentiesysteem dat de privacy beschermt. Denk aan een digitale kopie van je rijbewijs die je selectief online kunt aanbieden, bijvoorbeeld om aan te tonen dat je in Californië woont maar je verjaardag te verbergen Een gedecentraliseerd identificatiesysteem zal NFT markten in staat stellen om aankoopbeperkingen en nog veel meer op te leggen. Een NFT kunstenaar heeft mijn groep bijvoorbeeld verteld dat hij graag automatisch kortingen zou willen geven aan collega kunstenaars. Er is nu geen haalbare methode om dat te doen, maar met een gedecentraliseerd identificatiesysteem dat kunstenaars certificeert, zal zoiets denkbaar zijn.

Een solide identiteitssysteem kan ook helpen garanderen dat klanten NFT’s krijgen van authentieke uitvinders en niet van imitators.

Ten slotte kunnen NFT-markten een “beleidsmotor” bevatten die producenten in staat stelt de levensduur van hun werken op allerlei manieren te bepalen. Zij hebben de bevoegdheid om de voorwaarden voor verkoop en wederverkoop vast te stellen. Zij kunnen hun NFT’s dynamisch maken. Zij kunnen kortingen en prikkels geven aan fans. Zij kunnen liefhebbers creëren op het gebied van NFT’s, zoals galerijen dat proberen te doen op traditionele kunstmarkten. Misschien kan een beleidsmotor problemen oplossen zoals de “speculatieve prijs- en investeringshouding” die eerder dit jaar het videospel Minecraft van Microsoft (MSFT) ertoe dreef NFT’s te verbieden.

Naast digitale kunst

De mensheid migreert online en houdt zich bezig met digitale materiële en visuele ervaringen die in de volksmond de metaverse worden genoemd. Fysieke dingen worden door jongvolwassenen verlaten. Veel ingenieurs voorspellen dat NFT’s uiteindelijk kunnen worden gebruikt om dingen in de metaverse voor te stellen, zoals landpercelen en magische zwaarden.
Ze zullen onze ervaringen in de metaverse vormgeven, welke vorm die uiteindelijk ook aanneemt. Het is geen verrassing dat Facebook, dat zichzelf onlangs Meta (META) noemde ter ere van de geboorte van de metaverse, net NFT’s heeft geïntegreerd in Instagram.

NFT’s hebben nog meer toepassingen, waaronder het afbeelden van echte voorwerpen. Een appartement werd als NFT verkocht, wat een teken kan zijn van de toekomstige vastgoedmarkt. Ze worden gebruikt of uitgegeven door grote bedrijven zoals Nike (NKE), TIME Magazine en Tiffany & Co. (TIF), en ze vormen ook een middel voor een veel immersiever systeem van ticketverkoop voor evenementen.

Laat er geen twijfel over bestaan. Ondanks hun belofte zijn NFT’s geen perfecte kracht voor het goede. Niemand moet optreden als apologeet voor de excessen die zij hebben aangemoedigd, zoals frauduleuze verkoop in sommige bitcoin Om deze redenen zullen technologische oplossingen zoals de hier besproken oplossingen en op de gemeenschap gebaseerde maatregelen ter bescherming van de consument van cruciaal belang zijn.

In ieder geval zullen NFT’s een sterke en fascinerende ontwikkeling doormaken. Of je het nu leuk vindt of niet, ze – of iets wat erop lijkt – zijn een culturele kracht die zal blijven bestaan.